بیایید زنان محجبه ای را در نظر بگیریم که نمی توانند شال هنرمندی کنفی سفید را رها کنند حتی اگر از سه سفید دور باشند. برخی از افراد به این طبیعی بودن معتاد هستند، علیرغم اینکه در عمر خود یک بار آن را امتحان نکرده اند و فقط با لباس عروس خود آن را امتحان خواهند کرد.
حتی در زمستان، کسانی که ژاکت های سفید را با شال های سفید ست می کنند، در تابستان ترکیب های رنگارنگ طبیعی را با شال های سفید ترکیب می کنند. اگرچه افراد کمتری در مقایسه با سایر اعتیادها به آن مبتلا هستند، این نمونه ای از یک نظم قابل توجه است.
کسانی که می گویند خط قرمز من “سیاه” است. رنگ سیاه در زندگی یک زن محجبه جایگاه کاملا متفاوتی دارد. کسانی که نمی توانند این عادت را ترک کنند تنها با این رنگ احساس راحتی و راحتی می کنند.
کسانی که به غیر از او بیقرار هستند، عاشق ایجاد استایل های تک رنگ با استفاده از شال های مشکی در ترکیب آن ها هستند و اغلب حتی این رنگ را از سر تا پا به خود می گیرند، فرقی نمی کند چه بپوشند. ما نمی توانیم از دلایل دوست داشتن این رنگ نجیب خودداری کنیم.
تابستان – زمستان بوهمیا با شال های قهوه ای! قهوهسازها نیز وضعیت مشابهی را با معتادان به رنگهای بژ تجربه میکنند. تفاوت آنها در این است که ملکه های بوهمیا که رنگ های تیره تر را ترجیح می دهند ترجیح می دهند از رنگ های قهوه ای در ترکیب حجاب استفاده کنند.
کسانی که قهوه را به لباس هایی که با تطبیق با طبیعت فصل پاییز-زمستان زرد و محو می شوند، دوست دارند، با استفاده از شال قهوه همراه با پیراهن های سفید و کت های خود در بهار و تابستان از این فصل لذت می برند.