بازیافت خاکستر کف در سنگ مرمریت دهبید اسپایدر بتنی توخالی ، فنی و زیست محیطی قابل دوام است. دیواره‌های نازک سنگ‌ها به اجزای تشکیل‌شده در حین پخت اجازه می‌دهند بدون ایجاد ترک یا هر گونه تخریب دیگری سنگ‌ها به بیرون مهاجرت کنند.
خاکستر پایینی که برای ساختن این سنگ ها استفاده می شود باید اتوکشی شود تا از لکه های زنگ زده جلوگیری شود و باید فلزات غیر آهنی جدا شوند تا از مقادیر بیش از حد در مقادیر محدود کننده محیطی جلوگیری شود. قبل از درمان، خاکستر پایین ترجیحاً به مدت دو هفته به بیرون نشت می شود تا هوادهی مناسبی ایجاد شود. پس از درمان خاکستر پایین باید پیر شود، به عنوان مثال به مدت 3 ماه. سنگ ها با استفاده از این خاکستر کف از پیش تصفیه شده و قدیمی به عنوان جایگزینی برای شن مورد استفاده در سنگ های ساختمانی کلاسیک ساخته می شوند.
مقاومت فشاری برای سنگ های ساختمانی داخلی به اندازه کافی بالا است و عوارض جانبی ناخواسته مانند عدم مقاومت در برابر یخ زدگی، اثرات تورم یا انقباض، رفتار بد پس از چرخه مرطوب و خشک و عدم سازگاری با رندرهای دیوار داخلی وجود ندارد.
برای سنگ های ساختمانی که در آن از خاکستر ته شکسته به جای خاکستر ته شکسته استفاده شده است، هیچ گونه مشکل فنی و زیست محیطی مشاهده نشد.
استفاده از خاکستر کف برای ساخت سنگ های ساختمانی بتنی توخالی راه حل فنی و زیست محیطی خوبی برای جلوگیری از ریختن آن در محل های دفن زباله و بازیافت مواد است. آزمایش‌های انتشار نشان داده‌اند که تنها پارامتر حیاتی ممکن در سنگ‌های ساختمانی، مایع شدن مس است، اما احتمالاً پس از جداسازی خوب فلزات غیرآهنی، این امر به طور کامل برطرف می‌شود.
این کار پتانسیل آموزشی و کارایی مشاهده و تجزیه و تحلیل سنگ‌های ساختمانی در شهرهایی مانند رم را نشان می‌دهد، جایی که نوردهی مصنوعی استثنایی از تراورتن‌های تیوولی تقریباً در همه جا موجود است. کتاب‌ها و پایگاه‌های اطلاعاتی متعددی در مورد سنگ‌های ساختمانی در حال انتشار و توسعه هستند. ما به عنوان مثال به مک میلان و همکاران اشاره می کنیم. (1999، 2006) ، پریکریل (2004) ، و هیسلوپ و همکاران. (2010). به دلایل فرهنگی، علمی و آموزشی، ما فکر می‌کنیم که باید تلاش کرد تا یک پایگاه داده باز منحصربفرد از قرار گرفتن در معرض سنگ‌های ساختمانی مشابه Google Earth ایجاد شود تا صخره‌های زیبا در دسترس و قابل درک بر روی دیوارهای شهرهایمان قابل مشاهده باشند. این یک جهش فرهنگی و آموزشی مهم به سوی افزایش حساسیت در زمین شناسی، محیط زیست و منابع موجود ارائه شده توسط سیاره ما خواهد بود.
