سیستم لنت ترمز سمند تکستار باید مجموعه پیچیده ای از الزامات را برآورده کند که در میان آنها ایمنی مهم ترین است. ترمزها باید در هر شرایطی که مستلزم داشتن سطح اصطکاک پایدار در هر شرایط دما، رطوبت و شوری محیط است، ایمن و قابل پیش بینی کار کنند.
برای طراحی و عملکرد صحیح دیسک های ترمز، لازم است جنبه های مختلفی از جمله هندسه، نوع مواد، مقاومت مکانیکی، حداکثر دما، تغییر شکل حرارتی، مقاومت در برابر ترک خوردگی و غیره در نظر گرفته شود. همه این جنبه‌ها بر روند خوردگی تأثیر می‌گذارد تا تسریع کند و در نتیجه باعث سایش اجزای دیسک و در نتیجه ناامنی در فرآیند ترمز شود.
سیستم ترمز بدون شک مهمترین مؤلفه برای ایمنی جاده ای خودرو است، زیرا توقف کامل یا جزئی وسیله نقلیه به آن و در نتیجه سلامت سرنشینان آن بستگی دارد. عموماً 70 درصد انرژی جنبشی تولید شده در حرکت توسط ترمزهای دیسکی جلو و بقیه توسط ترمز عقب که معمولاً درام است جذب می شود.
این سیستم ها بر پایه اصطکاک برای توقف حرکت خودرو ساخته شده اند و به عنوان یک اصل فشار هیدرولیکی دارند که لنت های ترمز را به دیسک چدنی فشار می دهد. در نتیجه، رفتار تولید شده توسط این نوع دستگاه، از طریق انرژی جنبشی، ایجاد حرارت بسیار بالا در هنگام ترمزگیری، افزایش دما در اثر اصطکاک است.
این گرما به سرعت با هوای اطراف از طریق پدیده همرفت (انتقال گرما که بین توده ها در دماهای مختلف رخ می دهد) دفع می شود. عوامل محیطی نیز برای رخ دادن مرحله انتقال حرارت تعیین کننده هستند و به دلیل این رفتارها فرآیند خوردگی به سرعت تسریع می شود. علاوه بر این، هنگامی که دما به مقادیر بالایی می رسد، پدیده تابش ظاهر می شود که به اتلاف انرژی به شکل گرمای ذخیره شده روی دیسک نیز کمک می کند.
در مطالعات اخیر، یک مدل توضیحی از وضعیت تماس بین یک مجموعه لنت ترمز آلی و یک دیسک چدنی ارائه شده است. در این مدل، الیاف فلزی یا سایر مواد سخت موجود در پد مواد، فلات‌ها یا تکه‌های اولیه پایدار را تشکیل می‌دهند که بخش اصلی بار را حمل می‌کنند.
