مدیریت دیابت شیرین در سیستم های بومی پزشکی و داروهای مردمی

دانه زیره به طور سنتی در مدیریت دیابت شیرین در سیستم های بومی پزشکی و داروهای مردمی استفاده می شود، گزارش شده است که عصاره بدون چربی دانه N. sativa باعث افزایش ترشح انسولین ناشی از گلوکز از جزایر جدا شده پانکراس موش صحرایی در شرایط آزمایشگاهی می شود (Rchid et al., 2004).

اثر عصاره N. sativa (کسری های بدون چربی یا حاوی ترکیبات اسیدی و خنثی یا حاوی ترکیبات بازی) بر ترشح انسولین در شرایط آزمایشگاهی در جزایر پانکراس موش صحرایی در حضور گلوکز (8.3 میلی مول در لیتر) بررسی شده است.

نتایج نشان داد که خواص ضد دیابتی دانه های N. sativa ممکن است تا حدی با تحریک آزادسازی انسولین، به ویژه توسط زیربخش اولیه دانه، واسطه شود.

خاصیت انسولینوتروپیک احتمالی روغن N. sativa نیز در دیابت شیرین ناشی از STZ به علاوه نیکوتین آمید (NA) در همستر مورد مطالعه قرار گرفته است.

درمان با روغن زیره به مدت چهار هفته باعث کاهش گلوکز خون و افزایش انسولین سرم شد (Fararh et al., 2002)، رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی حضور انسولین را در پانکراس از گروه تحت درمان با روغن N. sativa نشان داد، که نشان می دهد اثر کاهش قند خون، حداقل تا حدی، از یک اثر تحریکی بر عملکرد سلول های β است.

روغن N. sativa به طور قابل توجهی گلوکز خون را در موش های دیابتی STZ پس از 2، 4 و 6 هفته کاهش داد (El-Dakhakhny et al., 2002).

مطالعه اثر روغن N. sativa بر ترشح انسولین از جزایر پانکراس جدا شده موش صحرایی در حضور گلوکز نشان داد که اثر کاهش قند خون آن ممکن است با اعمال خارج از پانکراس به جای تحریک ترشح انسولین واسطه شود.

اثر هیپوگلیسمی روغن N. sativa (400 میلی گرم بر کیلوگرم) تا حدی به دلیل کاهش گلوکونئوژنز کبدی است (Fararh et al., 2004).

آلکالوئید 17-O-(β-D-گلوکوپیرانوزیل)-4-O- متیل نیگلیدین نوع ایندازول موجود در عصاره بدون چربی دانه های N. sativa باعث افزایش مصرف گلوکز توسط سلول های کبدی (سلول های HepG2) در شرایط آزمایشگاهی از طریق فعال سازی پروتئین فعال شده با AMP شد.